خشکی پوست

بسیاری از افراد با مشکل خشکی پوست مواجه هستند. کمبود رطوبت در لایه ی سلولی کورنئوم پوست موجب خشکی و ترک برداشتن سطح پوست می شود. به پوست خشک در اصطلاح پزشکی اکسروز، اکسرودرم و استئاتوز گفته می شود. خشکی پوست می تواند تمامی افراد را در هرسنی تحت تاثیر قرار دهد که در صورت بروز باید به رفع آن پرداخت.

در چه کسانی بیشتر خشکی پوست بروز می کند؟

معمولا خشکی پوست در افرادی که مبتلا به درماتیت اتوپیک هستند بیشتر دیده می شود. درماتیت اتوپیک یک بیماری مزمن پوستی است. درماتیت به معنی خارش و قرمزی پوست است که در واقع نشانه بارز این بیماری خشکی پوست است.

تقریبا تمام افرادی که بالاتر از 60 سال سن دارند این بیماری پوستی در آن ها بروز می کند.

در افرادی که مبتلا به بیماری کم کاری تیروئید و نارسایی مزمن کلیه هستند ممکن است پوستی خشک بروز کند.

برخی از زنان در دوران یائسگی پوست آن ها حالت خشک پیدا می کند.

سوء تغزیه و کاهش وزن های شدید می تواند یکی از علت های خشکی پوست باشد. مشاهده می شود در افرادی که تغزیه مناسبی ندارند پوست دچار خشکی می شود.

افرادی که در محیط های خشک، آب و هوای بیابانی و محیط های سرد قرار دارند خشکی پوست در آن ها مشاهده می شود.

در افرادی که بیش از حد حمام می کنند و با صابون و مواد شویند تماس مستقیم دارند احتمال بروز خشکی پوست در آن ها زیاد است.

ویژگی های یک پوست خشک

• سطح راکد و خشن
• ظاهر پوسته پوسته
• قابلیت انعطاف پذیری کم
• حالت ترک خورده
• پوست ملتهب و چاک چاک در خشکی پوست های شدید
• خشکی پوست در هرجایی از بدن مشاهده می شود اما در ساق پا بیش از هر جای بدن خشکی پوست مشاهده می شود.

عوارض خشکی پوست

• احساس خارش در نواحی که دچار خشکی پوست شده است می تواند آزار دهنده باشد.
• بروز عفونت پوست در صورتی که از طریق شکاف در سطح پوست باکتری ها یا ویروس ها به داخل پوست نفوذ کنند.

درمان خشکی پوست

استفاده از مرطوب کننده در درمان بیماری خشکی پوست بسیار تاثیر گذار است. در صورتی که خشکی پوست بسیار شدید باشد و با استفاده از مرطوب کننده نتوانید آن را برطرف سازید حتما به یک متخصص پوست مراجعه نمایید.